Bu âciz kulunu muvaffak eyle
Hizmet-i Kur’an’la şerefyâb eyle
Hizbü’l-Kur’an’dan ayırma tâ ebed
Bu âsi kuluna merhamet eyle
Üstadım Said Nursî’den ol razı
Bihürmeti Habibike’r-Raziyyi’l-Marzî
Evliya sultanı Abdülkadir’in
Himmetin eksiltme bizden İlahî
İhbarname-i gaybın izharının
Gönül istedi yazmak tarihini
Yüz bin hamd ü şükret Hakk’a Hulusi
Sana üstaddır Molla Said Nursî.
Uhrevî kardeşiniz
Hulusi
***
(Kalemi kerametli Mesud’un ehemmiyetli bir rüyasıdır.)
Âlîcenab ve faziletmend Üstad-ı Muhteremim Efendim Hazretleri!
Tulûat olmadıkça, siz Üstadıma mektub yazmaya muktedir olamıyorum. Çünkü başlıca âmâlim Nurların ikmali olduğundan ve yazdığım esnada bir an evvel bitirmek emeliyle serî bir surette yazdığım için o Nurlardan almış olduğum feyzi etraflıca anlatamayacağım için mektub tastirine cüret edemiyorum.
Hüsrev Efendi’nin nezdinizden müfarakatı günü, bendeniz ziyarete geliyordum. Bedre’nin civarında birbirimize tesadüf ettik. Geri dönmekliğimizi söylediler. Sabırsızca esbabının neden münbais olduğunu sordum. Neticeyi anlattılar. Birlikte köye avdet ettik. Çok müteessir oldum. Meyusiyetimden iki gün dışarıya çıkamadım. Kalbimin teessürünü teskin için Nurları yazmakla meşgul oldum.
Avdetimizin ikinci gününün gecesi, saat on buçuğa kadar yazı ile iştigal ettim. Sahuru yedikten sonra meyusane ve mükedderane yattım. Gördüm ki: